از دهه شصت تاكنون،٤٠درصد جمعيت شهري به سوي حاشيه نشيني سوق پیدا کردند

سایت حکومتی جهان نیوز: بر اساس یک پژوهش که به صورت اسنادي جمع آوری و گزارش پژوهشي 158 صفحه اي آن به سازمان مديريت و برنامه ريزي تحويل داده شده است، ايران كه در ابتدا از ميان كشورهاي در حال توسعه داراي كمترين ميزان حاشيهنشيني بود، از دهه 60 تاكنون حدود 30 الي 40 درصد جمعيت شهرياش به سوي حاشيه نشيني سوق پيدا كرده است.به گزارش خبرنگار اجتماعی جهان، آمار رسميحاشیهنشینی سال 86 استان تهران به تفكیك شهرستانها ۵۶۷ هزار نفر اعلام شده است که بر اساس این تعریف، حاشیهنشینی، تنها سكونت غیررسميدر حاشیه شهرها بود. این در حالی است كه پیش از این آمارهای منتشر شده از سوی مسئولان استان تهران، ارقام متفاوتی ـ بیش از یك میلیون نفر ـ را اعلام كرده بود.

گزارش ها همچنین حاکی از آنست که در ۱۱ شهر بزرگ كشور مشكل حاشیهنشینی وجود دارد كه درصورت عدمكنترل و ساماندهی، به معضل و بحرانی اجتماعی تبدیل خواهد شد. آمارهای غیرواقعی درباره حاشیهنشینان شهرها در حالی منتشر میشود كه براساس آخرین آمار ارائه شده از سوی مركز آمار ایران، جمعیت ایران افزون بر ۷۵ میلیون و ۷۸۲ هزار نفر است كه از این تعداد بیش از ۵۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر در مناطق شهری زندگی میكنند.

این در حالیست که در سال هاي 58 تا 60 در شهرهاي بزرگ كوشش شد با تشكيل شوراهاي گودنشينان، اين سكونتگاه ها جابجا شده و اسكان مناسبتري براي جمعيت آن ها فراهم شود، اما در سال هاي بعدي به سبب جنگ و عوامل ديگر عملاً رها شد.

بر پایه همین گزارش، حاشیهنشینی در شهرهای بزرگ به دلایل زیادی، از جمله تمركز امكانات در این شهرها و توزیع ناعادلانه موقعیتهای شغلی و ثروت برمیگردد. مسئله اصلی در ایجاد و پیدایش پدیده حاشیهنشینی توزیع نامتعادل امكانات است و نه میزان تولید آن. به همین علت برای پیشگیری از به وجود آمدن این پدیده، باید رشد اقتصادی به موازات توزیع غیرمتمركز آن انجام شود. از سوی دیگر، براساس آمارهای رسميجمعیت حاشیهنشینان تا ۱۰ سال آینده بیشتر از۳۰ درصد كل جمعیت كشور خواهد شد.